Week 3,4 & 5 in vogelvlucht

Hallo almal! Hoe gaan dit met julle?

Eindelijk weer een berichtje uit het warme Afrika. De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen hier, ik zit helemaal in het ritme van het leven hier en dat bevalt me goed! Vrije tijd is wel erg spaarzaam, vandaar dat de updates op deze blog wat onregelmatig zijn maar bij dezen een poging om de afgelopen weken in te halen. Deze blog gaat over week 3-5 van de cursus dus dat is alweer even geleden, maar hopelijk is er binnenkort nog tijd om een update van week 6-8 te schrijven.

In week 3 (dat is alweer lang geleden: 27/1-1/2) stonden de autoriteit van de Bijbel, wedergeboorte en God de Vader centraal. De rest van de Drie-eenheid stond centraal in week 4 en 5. Het was erg interessant om diep op deze onderwerpen in te gaan en nieuwe inzichten op te doen. Het blijft wel lastig om alles te verwerken, omdat we gemiddeld zo’n 20-35 Bijbelteksten bekijken en dat 5 dagen per week…Dat zijn er een heleboel! Gelukkig zijn er wel momenten waarop we tijd hebben om iets leuks te doen en vooral als het erg warm is (40 graden buiten, ongeveer hetzelfde binnen in een klaslokaaltje) is zwemmen in een bergriviertje of waterval erg lekker!
Deze weken stonden ook in het teken van het opnemen van een nieuwe promotiefilm voor de discipelschapstraining. Hiervoor zijn we niet alleen in de klas en tijdens het tuinieren gevolgd met twee camera’s, maar werkelijk alles is gefilmd. Het ontbijt, badkamers poetsen, afwassen, huiswerk maken, de praise & worship tijd en de kruiwagenraces die we houden tijdens het werken in de tuin. Ook waren er wat verplichte vrijetijdsinvullingen waar iedereen graag zijn medewerking aan heeft verleent, want zeg nou zelf: het is nooit verkeerd om “verplicht” een paar uur door te brengen in een bergriviertje of mee te gaan een berg op zodat er gefilmd kan worden dat er hier ook ruimte is om te fotograferen. Dit laatste was mijn special assignment dus ik mocht met de tuinman/cameraman en een Canadese vrijwilliger mee in de bakkie op weg naar de top van de bergketen waarop ik uitkijk vanuit mijn bed. Erg leuk om eens vanaf de andere kant naar de omgeving te kijken en verplicht foto’s moeten maken is absoluut geen vervelende bezigheid!

Vanaf de berg was goed duidelijk hoe het dorp is opgebouwd: een grote wijk aan de onderkant van het spoor waarin allemaal huisjes staan die in NL als tuinhuis gebruikt worden. In deze wijk wonen veel gekleurde (Afrikaanssprekende) & Xhosa mensen en rijdend over de gravelwegen langs deze wijk/klein dorp waan je je bijna in de middle of nowhere. Magere kinderen die naakt rondlopen en spelen in de buurt van een vervuild meertje, moeders met kinderen op hun rug gebonden, lege flessen alcohol langs de weg… dit zijn slechts een paar dingen die direct opvallen. Het is overbodig om te zeggen dat deze wijk niet de beste omgeving is om als blanke vrouw rond te lopen, dus dat hebben we ook maar niet gedaan. Aan de bovenkant van de spoorlijn zijn twee wijken: één waarin mooie huizen staan en doet denken aan een willekeurig Frans dorp (in deze wijk staat ook de basisschool waar we les hebben en daarnaast het hostel, welke vroeger een interne jongensschool was). De andere wijk is vergelijkbaar met de eerdergenoemde wijk onder de spoorlijn, echter is de bevolking hier volledig gekleurd en spreekt iedereen Afrikaans. De levensstandaard is iets hoger, mensen hebben stroom, riolering en water (deze dingen zijn ook onder de spoorlijn), maar ook tv’s en computers. De huizen zijn echter niet zo denderend, met name de oudere huizen die een metalen dak hebben. Deze huizen zijn in de zomer (wat het hier nu is) bloedheet en in de winter niet warm te krijgen. Centrale verwarming is iets dat in heel Zuid-Afrika amper te vinden is, dus zeker niet in deze huizen. Hoe het leven er verder aan toe gaat in deze wijk ontdekken we elke week weer, wanneer we op outreach gaan naar de middelbare school die middenin deze wijk staat.

Deze outreaches zijn in week 3 begonnen en iedere donderdag gaan we naar deze middelbare school om de kinderen (12-21 jaar) een pauzeprogramma aan te bieden. Het is volledig vrijwillig maar de eerste keer zaten er maar liefst 200-300 kinderen in de warme hal om te kijken en luisteren naar onze introductie en sketch. Voor de goede orde, deze kinderen weten nu ongeveer waar Nederland ligt en om het simpel te houden denken ze dat iedereen daar op klompen loopt en de hele dag kaas eet… sorry! De hele groep heeft zich voorgesteld en direct een lesje topografie gegeven: van Australië tot Canada en Slowakije tot Zuid-Afrika, deze kids weten nu waar iedereen vandaan komt. Het idee van de outreach is verder dat de kinderen een plek hebben om te leren wie God is en waar ze hun verhaal kwijt kunnen. Een groot deel van de tijd verdelen we de kinderen dus onder in kleine groepen om door te praten over het thema. In week 4 (de eerste “echte” outreach) hebben we een sketch gespeeld over God de Schepper en de komende weken mag ik me met Toinet (SA) ontfermen over de kinderen uit graad 9 (14-16 jaar). Dit is een leuke groep voornamelijk meiden en het is tof om hen te leren kennen en te zien hoe open ze zijn naar ons als vreemdelingen. In week 5 hebben we het gehad over God als Vader en dit is een van de dingen waar kinderen mee worstelen, want in de Zuid-Afrikaanse maatschappij zijn er helaas niet veel vaders die a) voor hun gezin zorgen b) geen overmatig alcoholgebruik hebben en c) hun kinderen liefhebben. De kinderen op deze school zijn hierop geen uitzondering en het is hartverscheurend om te horen dat sommigen hun vader niet eens kennen, überhaupt geen ouders meer hebben of doodsbang zijn voor wat hun vader doet wanneer hij dronken is. Als groep zijn we maar een keer of zes op school, maar gelukkig zijn er enkele mensen van de organisatie die blijvende hulp bieden aan deze kinderen en zo werken aan een betere toekomst voor deze kinderen. Het is namelijk niet alleen de thuissituatie die het leven voor deze kinderen moeilijk kan maken, maar ook tienerzwangerschappen komen erg veel voor en veel kinderen verlaten de school zonder diploma, wat in veel gevallen een vicieuze cirkel van armoede veroorzaakt. Het mag duidelijk zijn dat dit prachtige land meerdere kanten heeft en niet alles is zo mooi als het er op het eerste gezicht uitziet.

Een volgende update is in de maak voor week 6, 7 en 8 want op het moment van plaatsen van deze blog is het alweer week 9 en komt het einde (veel te snel) dichterbij.
Deze week gaan we nog verder aan de gang met lessen over een Bijbels wereldbeeld en het theoretische gedeelte van de outreach, want vanaf zaterdag gaan we op outreach. Het is nog niet bekend wat we gaan doen, maar waarschijnlijk naar enkele middelbare scholen en in de omgeving van het hostel zijn ook genoeg projecten. Het worden in ieder geval intensieve dagen en afgelopen zondag was de laatste vrije dag tot aan het einde van de cursus op 23 maart.

Plannen voor na de cursus zijn bijna allemaal geregeld. Vliegticket naar Zambia wordt morgen geboekt en voordat ik daarheen ga, ga ik nog een paar dagen met Lisa (UK) naar Somerset om daar te genieten van de rust, Kaapstad nogmaals te bezoeken en de laatste dingen voor Zambia in te slaan. Wat ik precies in Zambia ga doen is nog een raadsel, maar ik word in ieder geval verwacht door de Australische verpleegster daar en ben deze week al hard aan het oefenen op Meagan in het verschonen en creatief verzorgen van schaafwonden. Naast het werken in de kliniek ga ik mogelijk ook helpen bij de school en dit kan variëren van assisteren in de klas tot remedial teaching geven en het schijnt ook niet ongebruikelijk te zijn om bij het ontbijt te horen dat je de hele dag alleen voor de klas staat… ben benieuwd!

Ik hoop ergens nog tijd te vinden om meer verhalen op papier te zetten, o.a. over een weekendje kamperen in de Cederberg Mountains, pinguïns kijken in Betties Baai, een bezoek aan Paarl en Kaapstad en nog veel meer!

Baie dankie vir julle reakties!