First week in London!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
30 November 2014 | Verenigd Koninkrijk, Londen
De eerste week in London is alweer voorbij, wat vliegt de tijd hier! Na twee dagen met m’n ouders in London doorgebracht te hebben – en veel toeristische attracties te hebben bekeken – ben ik afgelopen zondag zelf de stad gaan verkennen, op bezoek geweest bij de Zuid-Afrikaanse Gemeente (kerk) in London en ook bij Hillsong Church West End Campus geweest. Wat een verschillende gemeentes waren dat, zo vlak na elkaar maar ik heb van beide erg genoten! Bij Hillsong ook direct een aantal nieuwe mensen leren kennen, o.a. Colombianen, Canadese, Duitse, Spanjaard, Zuid-Afrikaan, paar Aussies en een paar echte Britten – erg internationale club mensen dus!
Maandag begon mijn stage en heb ik ook voor het eerst mijn begeleider ontmoet, met wie ik alleen via mail en telefonisch contact had. Heel vriendelijke, wijze man en ook hier een hoop internationale collegae. De eerste dagen ben ik vooral bezig geweest om de weg te vinden in een enorm doolhof aan gangen, oude & nieuwe delen van het gebouw die niet op elkaar aansluiten, deuren die niet open kunnen of juist nooduitgangen die gebruikt worden als normale deuren. Gemiddeld de afgelopen week zo’n 2x per dag verdwaald, maar inmiddels weet ik vier verschillende wegen te vinden om bij het lab te komen, mijn begeleider op de 2e etage op te zoeken en weer terug te komen bij mijn eigen bureau op de vierde verdieping van het glazen-gebouw-in-de-zuidelijke-binnentuin. Behalve het zoeken van de weg, allerlei administratieve zaken als het regelen van een toegangskaart, een computeraccount aanmaken (die hopelijk morgen eindelijk werkt!) en een bezoekje aan de bedrijfsverpleegster heb ik vooral heel veel over malaria gelezen. Best bijzonder om artikelen voor je neus te hebben liggen die geschreven zijn door collegae, aan wie je dus gewoon kan vragen of ze even uit willen leggen waarom ze bepaalde dingen gedaan hebben tijdens hun onderzoek, maar ook om een artikel vers van de pers te lezen: zondagavond officieel gepubliceerd en maandag gelezen! Om een kleine indruk te geven van wat malaria is en hoeveel mensen het treft hier even wat cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs094/en/:
- In 2012 kregen ±207.000.000 (207 miljoen) mensen malaria
- Hiervan overleden naar schatting 627.000 mensen, dat zijn ongeveer 2000 mensen per DAG! Het werkelijke aantal ligt mogelijk nog veel hoger…
- In Afrika overlijdt er elke minuut minimaal één kind (jonger dan 5 jaar) aan malaria
- 40% van de wereldbevolking leeft in een gebied waar malaria voorkomt
Cijfers zeggen niet alles, maar als deze mensen een gezicht krijgen en je door een Afrikaans ziekenhuisje loopt en de kinderen aan het infuus ziet liggen, of hoort dat er een kindje overleden is aan malaria omdat er geen medicijnen waren/levensreddende bloedtransfusie niet beschikbaar was vanwege een tekort aan donorbloed/parasieten niet reageerden op medicijnen/enz enz, dan komt malaria ineens dichtbij. Hier in Europa hoeven we niet bang te zijn voor malaria, mochten we het ergens tijdens een vakantie oplopen dan zijn er genoeg goede medicijnen en tropenartsen beschikbaar die weten hoe malaria te behandelen is. In Afrika is dat helaas niet altijd het geval en op een hele kleine schaal hoop ik met mijn stage een bijdrage te mogen leveren aan betere zorg voor mensen met malaria. Door de huidige medicijnen te testen op de werkzaamheid – die mogelijk in rap tempo terugloopt – hoop ik dat juist de mensen die het het hardst nodig hebben (kinderen, zwangere vrouwen, mensen in de dorpjes op het platteland) de beschikking krijgen over doeltreffende medicatie, zodat malaria niet langer hun toekomst bepaald! Malaria geeft ongeboren baby’s namelijk een valse start: hun geboortegewicht is vaak lager, de medicijnen beïnvloeden hun groei & ontwikkeling en daardoor lopen ze al voor de geboorte achter op kinderen uit niet-malaria gebieden. Voor schoolkinderen geldt ook dat ze door malaria achterop raken, bijv. op school doordat ze veel lessen missen en soms zelfs hersenbeschadigingen oplopen door de malaria en dat beïnvloed hun toekomst! Veel van deze mensen hebben zelf niet de middelen of contacten om aan de bel te trekken bij autoriteiten als steeds vaker hun medicijnen niet blijken te werken, dus anderen moeten hen daarbij helpen. De organisatie waarmee ik samenwerk in Zambia is hier al enkele jaren mee bezig en wil graag wetenschappelijk onderzoek doen naar de medicijnen die in Zambia voorgeschreven worden, maar dit kunnen ze niet op eigen houtje. Met mijn project via LSHTM (London School of Hygiene & Tropical Medicine) hoop ik hen te kunnen helpen en zoals het in Spreuken 31:8 staat “Speak up for those who can’t speak for themselves, for the rights of all who need an advocate”!
Op naar een nieuwe week in London!
Bye!
-
30 November 2014 - 22:04
Anke Zoutewelle:
Hallo Esther, fijn dat je goed gestart bent!
bedankt voor je verslag en succes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley